| |
|---|
Polska wobec globalnego ocieplenia
Polska jako członek Konwencji Klimatycznej ratyfikowała Protokół z Kioto. W 2003 roku dookreśliła swój cel strategiczny zobowiązując się do redukcji emisji gazów cieplarnianych w 2020 roku o 40%, w stosunku do roku 1988. Dla większości państw rok 1990 jest bazowym. Polska jako kraj w okresie transformacji mogła odbiec od tej zasady i wybrać dowolny rok. W 1988 roku nasz kraj wyemitował około 100 mln ton dwutlenku węgla więcej niż w 1990 roku. Tym samym zwiększyliśmy sobie prawdopodobieństwo osiągnięcia określonego poziomu redukcji. Do 2006 roku zmniejszyliśmy emisję aż o 29%, chociaż cel zapisany w Protokole z Kioto dla nas to 6%. Sukces został osiągnięty przez zmiany systemowe i wprowadzenie gospodarki rynkowej, ale przyniósł wysokie koszta w postaci wzrostu bezrobocia (ok. 20%). Na chwilę obecną Polska zajmuje:
miejsce w wielkości emisji gazów cieplarnianych na świecie;
33 miejsce pod względem liczby ludności;
69 miejsce pod względem powierzchni kraju;
50 miejsce pod względem PKB per capita.
Rocznie wytwarzamy ponad 10 ton gazów cieplarnianych na mieszkańca, czyli 1,5 raza więcej niż średnio każdy mieszkaniec świata. Nasz kraj odpowiada za 1% światowej emisji i uznawany jest za kraj rozwinięty. Niestety aż 92% produkowanej u nas energii elektrycznej pochodzi z węgla kamiennego i brunatnego. Spalanie paliw kopalnych powoduje emisje znacznych ilości dwutlenku węgla do atmosfery.
W marcu 2007 roku podczas spotkania Rady Europy Polska przyjęła cele Pakietu energetyczno-klimatycznego, tak zwane „3 razy 20 na 2020”, które przewidują:
- wzrost o 20% efektywności energetycznej do 2020 roku,
- wzrost o 20% udziału energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych i 10% biopaliw w całości paliw transportowych,
- spadek o 20% emisji gazów cieplarnianych w 2020 roku, w stosunku do roku bazowego.
W przyszłości pojawią się inne wymagania, na przykład:
Samochody nie powinny emitować więcej niż 120 g CO2/km do 2012 roku. Jeżeli warunek nie będzie spełniony producenci aut zapłacą kary za przekroczenia. Obecnie auta wytwarzają średnio 160 g CO2/km.
Każda nowo wybudowana elektrownia, korzystająca z paliw kopalnych po 2015 roku powinna zawierać instalację do wychwytywania i składowania dwutlenku węgla.
Obowiązują nas nowe zasady handlu emisjami.
Dość restrykcyjna polityka Unii wywołała, szczególnie wśród polityków i przedstawicieli świata biznesu polskiego, obawy przed znacznym wzrostem cen za elektryczność (nawet o 60%). W ich efekcie Rząd Polski zorganizował koalicję krajów w ramach UE i doprowadził do osłabienia postanowienia Pakietu energetyczno-klimatycznego. W dniu 11 grudnia 2008 roku podpisano ostateczną wersję Pakietu, bliską propozycji Polski. Należy pamiętać, że Pakiet energetyczny jest szansą zmian naszej nieefektywnej gospodarki. Przykładowo w Polsce: zużycie energii na jednostkę PKB jest dwa razy większe niż w UE; sprawność naszych elektrowni wynosi 36,5%, a UE15 46,5%. Przy zmianie struktury gospodarczej kraju z przemysłowo-rolniczej na usługowo-naukową możemy zaoszczędzić 25-27% finansów w przemyśle i 28-30% finansów w mieszkalnictwie. Obecnie udział odnawialnych źródeł energii w Polskiej energetyce stanowi niecałe 5%. W 2010 roku powinien wynosić 7,5%, zaś w 2020 roku 14%. Warto zauważyć, że możliwości techniczne rozwoju energetyki odnawialnej naszego kraju wg Instytutu Energetyki Odnawialnej szacuje się na poziomie 46% obecnego zużycia energii. W celu zachęcenia do inwestowania w „zieloną” energię, utworzono system zielonych certyfikatów. Producenci nie korzystający w odpowiednim procencie rosnącym co roku z odnawialnych źródeł energii są zmuszeni do wniesienia opłaty zastępczej do Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. W ten sposób zebrane pieniądze są wykorzystywane na wsparcie energetyki odnawialnej.
Położenie Polski jest dość trudne, ponieważ w 95% korzystamy z paliw kopalnych. Wśród obywateli kraju ukształtowała się opinia popierająca odnawialne źródła energii, choć nie zawsze jest ona podzielana przez polityków i decydentów. Podkreśleniem ważności udziału Polski w Konferencji ONZ ws. Zmian Klimatu była możliwość realizowania tego spotkania w Poznaniu. Gospodarzem został Rząd RP, a koordynatorem Minister Środowiska prof. Maciej Nowicki, którego wybrano Prezydentem Konferencji (COP14). O prestiżu i wadze spotkania świadczy obecność 10 tys. uczestników z 190 krajów. Podejmowana próba współpracy tak wielu państw w zakresie zmian klimatu potwierdza istotę prezentowanego problemu, który nabiera znaczenia nie tylko globalnego, ale międzypokoleniowego.
Artykuł opracowano na podstawie publikacji Aleksandry Arcipowskiej i Andrzeja Kassenberga pt. „Małe ABC...ochrony klimatu” (wydanie III), Instytut na rzecz Ekorozwoju i Polska Zielona Sieć, Warszawa/Kraków 2009
opracowanie: Agnieszka Wnuk
konsultacje merytoryczne: Instytut na rzecz Ekorozwoju
redakcja i korekta: Emilia Kałuda, Gosia Świderek
|
| |
| |
 |
|
|
| nie podgrzewaj atmosfery |
|---|
Witamy na archiwalnej (2009) stronie projektu edukacyjnego „Nie podgrzewaj atmosfery”, którego głównym celem
było zwrócenie uwagi na problematykę zmian klimatu. Projekt skierowany był przede wszystkim do nauczycieli i uczniów szkół podstawowych,
gimnazjalnych oraz średnich, żywimy jednak nadzieję, iż za ich pośrednictwem idea ochrony klimatu dotrze do szerszego grona odbiorców.
Wszystkich zainteresowanych tematyką „klimatyczną” gorąco zachęcamy do odwiedzania naszej strony. |
| |
|
Ośrodek Działań Ekologicznych „Źródła”
ul. Zielona 27, 90-602 Łódź
tel. 42 632 81 18, kom. 507 575 535
e-mail: office@zrodla.org
www.zrodla.org
|
|
Projekt dofinansowany ze środków
Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska
i Gospodarki Wodnej
|
|
|
|
|
|
| 1,5% podatku na OPP |
|---|
Bezpłatny program do rozliczenia podatku
za rok 2023
jest już dostępny do pobrania ze strony
opp.zrodla.org
|
Uwaga! Ta strona używa cookie. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
|
|
|
|
